به گزارش تابناک به نقل از فارس، بلوچستان شرقی در اواسط دوره قاجاریه و قرارداد طلاسازی. [در ایران مشهور به قرارداد گُلد اسمیت] از ایران جدا شد و ماجرا از این قرار بود: «پس از شکست ناپلئون بناپارت در برابر روسیه که به احتمال حمله فرانسه به هند پایان داد، انگلیسی‌ها سعی کردند بخشهایی از شرق ایران را منزوی کرده و در مقابل حمله احتمالی روسیه به هند نیز منطقه حائل ایجاد کنند. بی خطر…
پس از جدا شدن شهر هرات افغانستان از ایران بر اساس معاهده پاریس که در سال 1857 به امضای طرفین رسید، بریتانیا یک افسر نظامی انگلیسی به نام فردریک جان گلدسمید را مأمور تعیین مرزهای بلوچستان کرد. گلدسمید در سال 1871 مرزهای ایران و پاکستان را از خلیج گواتر تا کوهک مشخص کرد و برای تایید نهایی به ناصرالدین شاه قاجار ارائه کرد. در سال 1872 منطقه بلوچستان به دو بخش اصلی و بیرونی تقسیم شد.
از سال 1251 قسمت شرقی بلوچستان مدتها تحت سلطه انگلیس بود و بلوچستان بریتانیا نامیده می شد تا اینکه: «بعد از ایجاد کشور پاکستان بخشهایی از بلوچستان انگلیس به کشور تازه ایجاد شده پاکستان ملحق شد. این منطقه اکنون به استان بلوچستان معروف است.